నిత్యం సంకురాతిరి సంబరాలే!

నిత్యం సంకురాతిరి సంబరాలే!

‘‘ఏది హింస, ఏది అహింస’’ అనే తాత్విక అంశంపై పండగ వెళ్లాక మాట్లాడుకుందాం. ఉత్తరాయన పుణ్యకాలమైతే షురూ అయింది కానీ మా రుణమాఫీ అయిందో,  లేదో ఆ దేవుడు కూడా తేల్చి చెప్పలేకపోతున్నాడని వాపోయాడొక రైతు.
 
 ‘‘...మరి మన ప్రియతమ నాయకుడు చెప్పినట్టుగా భోగి సంక్రాంతి, కనుమ పండగలు ఒక క్రమంలో వచ్చాయనీ, వాటిని అదే క్రమంలో జరుపు కోవాలనీ సవినయంగా మనవి చేస్తున్నా’’.
 ‘‘...సంకురాత్రిని ప్రపం చంలోనే నంబర్ వన్‌గా జరు పుకోవాలి. మనం ఒక రోజు ముందే మొదలు పెట్టి, ఒకరోజు ఆలస్యంగా ముగిద్దాం. వాళ్లది చద్దిపండగ కావాలి. అందుకు కృషి చేద్దాం. నేను మీకు అండగా ఉంటా’’.
 ఇట్లా పోటాపోటీగా సంక్రాంతి పర్వం మొదల వుతోంది.
 
 ఇక వివరాల్లోకి వస్తే -
 ‘‘హరిలోరంగ హరి - అయ్యగారి పని సరి’’ అంటూ పొద్దస్తమానం సంకీర్తనం చేసే అపోజిషన్ లీడర్లు సాతాని జియ్యర్‌ని తలపిస్తారు. ‘‘నీ పదవి కృష్ణా ర్పణం!’’ అంటూ పదే పదే పిల్లి శాపనార్థాలు విన వస్తాయి. కోటూ, పాగా, గొడుగూ ధరించి ఢక్కా వాయిస్తూ - అంభపలుకు జగదాంభ పలుకు! హది గదిగో మిన్నులు అంటే మేడలు వస్తయ్, భూగర్భంలో మిద్దెలు వస్తయ్, రాజ వీధికి ఓడలు వస్తయ్. పాలకి నల్ల, నీళ్లకి నల్ల, కల్లుకి నల్ల - పగలూ రాత్రీ వస్తనే ఉంటాయ్, హరె వస్తనే ఉంటయ్. గడప ఘడపకి కాసులు కురిసే మషీనుంటది, అదృష్టం నడిచివస్తది. అంభ పలుకు! అంటూ బుడబుడక్కల స్వామి నవ సంక్రాంతి వేళ కొత్త జోస్యం చెబుతున్నాడు. విప్రవినోది హస్తలాఘవం విద్యని ప్రదర్శిస్తున్నాడు. రూపాయి కాసుని ముక్కు మీద మాయం చేసి గడ్డంలోంచి తీస్తు న్నాడు. ఆ చెవిలోంచి ఈ చెవిలోకి రప్పిస్తున్నాడు. ‘భూస్థలి’ అంటూ నేల మీద నొక్కేసి కాసుని గుప్పె ట్లోంచి తీస్తున్నాడు. అంతా చూస్తున్న ఓ పెద్దాయన, ఓస్ ఇంతేనా? ఒక కాసు కాదు, కోటి మాయం చేస్తా. చూస్తారా? అంటూ సవాలు విసిరాడు. మాయం చేయ డం బ్రహ్మ విద్యేం కాదన్నాడు.
 
 చాలాసార్లు విధానసభ, అవిధాన సభ సంకురాత్రి బొమ్మల కొలువుల్ని తలపిస్తాయి. అక్కడ ఇక్కడ గ్యాలరీలే కదా. అయిదేళ్లలో ఆవలింతకి తప్ప నోరు విప్పని బొమ్మనేతలెందరో?! అయినదానికి కానిదానికి తలలూపే గంగిరెద్దులు ‘‘యస్‌మెన్’’కి నకళ్లు. రంగు రంగుల బొంతలు కప్పుకుంటారు. మలుపు మలుపుకీ నిలబడి ఆటని రక్తికట్టిస్తారు. ఇది చాలా చాలా పాత కాలపు ఆట. చిరుగంటలు సన్నాయి ధరించి సాక్షాత్తూ విష్ణుమూర్తి రంగంలోకి దిగి, నందిని గంగిని చేసి, పాడి ఆడించి గజాసురుని మెప్పించి వరమొంది శివుణ్ణి రక్షించాడు. అందులోంచే వినాయకుడు ఆవిర్భవిం చాడు. ఇక ‘‘కాటికాపర్లు’’ నయానో భయానో అంతో ఇంతో దండుకుపోతారు. ఇప్పుడూ ఉన్నారు ఎటొచ్చీ పేర్లు వేర్లు. కోడిపందేల గురించి నోరు మెదిపితే అది కోర్టుధిక్కారం అవుతుంది. ‘‘ఏది హింస, ఏది అహింస’’ అనే తాత్విక అంశంపై పండగ వెళ్లాక మాట్లా డుకుందాం.
 
 ఉత్తరాయన పుణ్యకాలమైతే షురూ అయిం దిగాని మా రుణమాఫీ అయిందో, లేదో ఆ దేవుడు కూడా తేల్చి చెప్పలేకపోతున్నాడని వాపోయాడొక రైతు. ఎత్తైన గోడమీదో, చెట్టుకొమ్మ మీదో కూచుని ఊరివాడ దృశ్యాలకు రన్నింగ్ కామెంట్రీ చెబుతుంటాడు కొమ్మ దాసరి - మీడియాని తలపిస్తూ ఇక, పిట్టల దొర పండగ తరుణంలోనే కనిపిస్తాడు. కాని మనం అనుక్షణం చూస్తూనే ఉంటాం - నేటి కాలపు పిట్టల దొరల్ని. ‘‘... మాకేం తక్కువ.

గుమ్మడి కాయంత బంగారం కుక్క ముట్టుకుందని గోడవతల పారేశాం. చెరువుకి ఎసరు పెట్టి వంటలు చేయించాం’’ ఇవన్నీ పాత కబుర్లు. ‘‘కొట్టుకున్నంత పెట్రోలు. తాగినంత టాకు టైము. నేనే తరగని గ్యాస్ సిలిండర్. స్విస్ బ్యాంకు డబ్బుల కోసం ఎదురుచూడద్దు. మా ఖజానా తెరవండి. అంతకంటె పదిరూపాయలు ఎక్కువే ఉంటుంది. ఇంటికో ఉద్యోగమెట్లాగని వెర్రీ అవద్దు. మా హవేలీలో పూడ్చండి. నేనెటూ దేశం మీదే  తిరుగుతున్నా కాబట్టి నా కోటలన్నీ ఖాళీయే. టెంపరవరీ క్యాపిటల్ అక్కడ పెట్టుకోండి, వాస్తు కూడా అద్భుతం బాబూ’’ ఇలా ఎన్నో చెప్పి చివరకు ‘‘ముష్టిభారత్’’ అంటూ ముగిస్తాడు పిట్టల దొర.
 (వ్యాసకర్త ప్రముఖ కథకుడు)
- శ్రీరమణ