ఫోర్త్‌ అంపైర్‌

క్రికెట్‌లో ఒక మెయిన్‌  అంపైర్‌ ఉంటాడు.బౌలర్‌ వైపు వికెట్‌ వెనకాల నిలబడి ఉంటాడు.లెగ్‌ అంపైర్‌ ఉంటాడు.రైట్‌ హ్యాండ్‌ బ్యాట్స్‌మన్‌కు ఎడమవైపు నిలబడతాడు.వీరిద్దరూ కలిసి ఒక నిర్ణయం తీసుకోలేనప్పుడువీళ్లు సంప్రదించే మూడో అంపైర్‌నేథర్డ్‌ అంపైర్‌ అంటారు.క్రికెట్‌ ఆటకి ఈ ముగ్గురూ అంతిమ నిర్ణేతలు.మరి ఈ ఫోర్త్‌ అంపైర్‌ ఏంటి?తెలియని ఫోర్త్‌ డైమెన్షన్‌లో ఉన్న వ్యక్తి కాదు. ఫోర్త్‌ అంపైర్‌ మీలో ఉంటాడు.అదే మీ అంతరాత్మ.మంచా? చెడా? నిర్ణయించేది ఫోర్త్‌ అంపైర్‌.. మన అంతరాత్మ. గోల్ఫ్‌ క్లబ్‌లో ఆయన్ను చూసినప్పుడు హాబీగా ఆ క్రీడను ఎంచుకున్న వ్యక్తి కనపడడు. ప్రొఫెషనల్‌ గోల్ఫ్‌ క్రీడాకారుడే  కనిపిస్తాడు.  డ్రైవర్‌ ఉన్నప్పటికీ బ్యాటరీ కార్‌ను తనే డ్రైవ్‌ చేస్తూ గోల్ఫ్‌ మైదానంలో స్టీరింగ్‌ని తిప్పే ఆ చేతుల్ని చూస్తే... శ్రమించడం వాటికి అలవాటైపోయిందేమో అనిపిస్తుంది. బ్యాటరీ కార్‌ డ్రైవ్‌ చేస్తూనే సాక్షి ప్రతినిధితో కపిల్‌  సంభాషించారు. తన అనుభవసారాన్ని పంచారు.

క్రికెట్‌ అనే ఆట భారతీయులకు ఇంత చేరువ అవడానికి కారణం అతను. దాదాపు మూడున్నర దశాబ్దాల క్రితమే ప్రపంచ కప్‌ను భారతదేశానికి తీసుకొచ్చాడాయన. యావద్భారతావనికి హీరో అయ్యాడు. తానెంతో ప్రేమించే, తను శ్వాసించే, జీవించే క్రికెట్‌ ఆయనకు ఎంత పేరు తెచ్చిందో అంతే బాధపెట్టింది. మ్యాచ్‌ ఫిక్సింగ్‌ ముద్రవేసి అందరి ముందూ కన్నీళ్లు పెట్టించింది. క్రికెట్‌కు పేరు ప్రఖ్యాతులు, ఇంత డబ్బు, ఇంత ఆదరణ లేని రోజుల్లో ఎన్నో కష్టనష్టాలకు ఓర్చుకుని ఆ ఆటను ఆకాశమంత ఎత్తుకు తీసుకెళ్లిన ఈ ప్రపంచపు మేటి ఆల్‌రౌండర్‌తో విధి అంతకు మించిన ఆట ఆడుకుంది. అయినప్పటికీ ఆయన ఎప్పటికప్పుడు దాన్ని ఎదిరిస్తూనే ఉన్నాడు. అనితరసాధ్యమైన స్ఫూర్తిని భావితరాలకు అందిస్తూనే ఉన్నాడు. ఈ రోజున మనం చూస్తున్న ఎందరో క్రికెట్‌ వీరుల భవిష్యత్తుకు రాచబాట వేసిన ఆయన ‘దైవం’ ఎవరు? ఆయన నమ్మేది? కొలిచేది ఎవరిని? కృష్ణపట్నం పోర్టు గోల్ఫ్‌ చాంపియన్‌ షిప్‌ పోటీల కోసం హైదరాబాద్‌కు వచ్చిన కపిల్‌దేవ్‌.. సాక్షి ‘నాదైవం’ శీర్షిక కోసం తన మనోభోవాలు పంచుకున్నాడు.
మా సాక్షిలో నా దైవం అని ఒక కాలమ్‌ ఉంది సార్‌... దాని గురించి మీరు మాట్లాడాలి...
కపిల్‌: దైవం అనేది పూర్తిగా వ్యక్తిగతం. దాని గురించి ఎవరితోనైనా ఏం పంచుకుంటాం? అది మానసికం కదా. 
     
మీరు దేవుడ్ని నమ్ముతారా?    
ఐ డోంట్‌ నో... దిసీజ్‌ వెరీ ట్రిక్కీ క్వశ్చన్‌. (గమ్మల్తైన ప్రశ్న) నమ్ముతా అంటే మీరు చూశారా అనే ప్రశ్న వేస్తారేమో. ఎందుకంటే నేను అమ్మానాన్నలను చూశా కానీ దేవుడ్ని చూడలేదు. నేనే కాదు నాకు తెలిసి ఇంత వరకూ  దైవాన్ని ఎవరూ చూడలేదు. కాకపోతే అదొక నమ్మకం.  జీవితంలో నమ్మకం అనేది చాలా ముఖ్యమైన విషయం. దేవుడు ఉన్నాడో లేదో కానీ ఆ నమ్మకం ఉంటుంది. ఆ నమ్మకం మనకు బలాన్ని అందిస్తే అది చేసే మంచి ఉంటుంది చూశారూ... అది చాలు. 
     
మీ బయోగ్రఫీ పుస్తకం పేరులో కూడా దేవుడి ప్రస్తావన ఉంది...
బై గాడ్స్‌ డిక్రీ...గురించా? నా జీవితం మీద ఇప్పటికి 3 బయోగ్రఫీలు వచ్చాయి. అందులో ఒక బయోగ్రఫీ రాసిన ఓ రచయిత పెట్టుకున్న పేరది. అది నా పర్సెప్షన్‌ కాదు. 
     
మీ చిన్నతనంలో నమ్మకాలెలా ఉండేవి?
వూ....చిన్నవయసులో ఉన్నప్పుడు నువ్వేం చేస్తున్నావో నీకు తెలీదు. చాలా వరకూ నువ్వేంటో నీకే తెలీదు. తొలి 20ఏళ్లలోపు జనం నీ గురించి ఏమంటున్నారో అదే నమ్ముతావు. అక్కణ్ణుంచే నిదానంగా నిన్ను నువ్వు తెలుసుకోవడం మొదలుపెడతావు. ఏది మంచి ఏది చెడు అనేది తెలుసుకుంటావు. అన్నింటి గురించి ముఖ్యంగా నీ గురించి నువ్వు తెలుసుకున్నాక జీవితం చాలా డిఫరెంట్‌ గా మారుతుంది. అది జీవితానికి చాలా ముఖ్యమైన దశ. ఎప్పుడైతే నిన్ను నువ్వు తెలుసుకుంటున్నావో అక్కడి నుంచి నీ లైఫ్‌ చాలా కొత్తగా మారుతుంది. అయితే అందరికీ అది ఒకే వయసులో జరగాలని లేదు. ఒక్కొక్కరికి ఏ వయసులో అయినా జరగొచ్చు. ఊహ తెలిశాక...ఓవర్‌ ఎ పీరియడ్‌ ఆఫ్‌ టైమ్‌... నీ ఆలోచనా ధోరణి మారుతూ ఉంటుంది.  ప్రపంచం అంతా తిరుగుతుంటావు. ఎందరినో కలుసుకుంటావు. ఎప్పుడైతే నువ్వు ఎవరో నువ్వు తెలుసుకున్న దశ... అదే తర్వాతి జీవితానికి సరైన దిశ చూపుతుంది. 
     
ప్రేమ గురించి...
ఇది కూడా నమ్మకమే. నీ పిల్లలు నిన్ను ప్రేమిస్తున్నారని,  నీ ఫ్యామిలీ నీకు ఉందని నమ్ముతావు. నీ కుటుంబం నిన్ను ప్రేమిస్తుందని నమ్ముతావు. నమ్మకం అనేది జీవితంలో చాలా ముఖ్యమైన విషయం. 
     
ఆలయాలను సందర్శిస్తుంటారా?  
ఎందుకు వెళ్లను? చాలా సార్లు ఆలయాలకు వెళ్లాను. మరోసారి చెబుతున్నాను. ఈ లోకంలో  కళ్లారా చూడకపోయినా నమ్మే విషయం దైవం ఒక్కటే. దేవుడున్నాడు అనే నమ్మకం మీద ఎంతో మంది శక్తివంతంగా మారుతున్నారు. అందులో సందేహం లేదు.

తొలిసారి ఎవరిని పూజించారో గుర్తుందా?
హహహ...  తొలిసారి  చూసిన, ప్రార్థించిన దైవం అంటే చెప్పలేను. ఎవరైనా అలాంటిది  గుర్తుంచుకుంటారని అనుకోను. 
     
ఏ దేవుడంటే అమితమైన ఇష్టం...
హిందూ కుటుంబాల్లో ఒక దేవుడు లేడు. ఎందరో ఉన్నారు. రాముడు, కృష్ణుడు, జీసస్, అల్లా, గురునానక్‌ దేవ్‌జీ... వీళ్లందరినీ మనం పూజిస్తాం. ఎవరైనా సరే గాడ్‌ ఈజ్‌ గాడ్‌. అయితే వీరంతా మానవులుగానే పుట్టారు. జీవితాన్ని తెలుసుకున్నారు. వీరంతా  దేవుళ్లు అని మనం నమ్ముతాం. అనుసరిస్తాం. నేను ఏవేవో కావాలని కోరుకుంటూ ప్రార్ధన చేయను. మంచి మనిషిగా ఉండటానికి ప్రయత్నిస్తాను. అంతే. కుటుంబ విషయంగా చెప్పాలంటే... మేం గురునానక్‌ని పూజిస్తాం.  
     
బాగా జోవియల్‌గా ఉంటున్నారు... పరిస్థితులు మిమ్మల్ని ఇలా మార్చాయా?
ఇంతకుముందు నన్నెప్పుడైనా మీరు కలిశారా? కలిస్తే నాతో ఎంత సమయం ఉన్నారు? అలాంటిదేమీ లేదు కదా! మరి నేను ఇప్పుడే నవ్వుతూండటాన్ని అలవాటు చేసుకున్నానని ఎందుకు అనుకుంటున్నారు?....  జోవియల్‌గా ఉంటాను. అయితే  అవసరమైనప్పుడు సీరియస్‌గా కూడా ఉంటాను. 
     
సరే... మానసిక ప్రశాంతతకి ఏం చేస్తారు?
అసలు అందరూ పీస్‌ ఆఫ్‌ మైండ్‌ గురించి ప్రత్యేకంగా ఎందుకు మాట్లాడతారో నాకు అర్ధం కాదు. మనం చేసే పనుల ద్వారా అది మనకు అందదా! ప్రస్తుతం శని, ఆదివారాల్లో గోల్ఫ్‌ ఆడతాను. అది మాత్రమే కాదు నేను చేసే ప్రతి పనీ మానసిక ప్రశాంతతతోనే చేస్తాను. గడిపే ప్రతిక్షణాన్ని ప్రశాంతంగానే ఆస్వాదిస్తాను. 

లైఫ్‌లో చేదు అనుభవాలెన్నో ఎదుర్కొన్నారు. అలాంటి సందర్భాల్లో దైవాన్ని తలచుకున్న ఘటన..
ఇది జీవితం.. అన్నీ బావుంటాయని ఎప్పుడూ అనుకోలేం. అనుకోకూడదు కూడా! ఏ పిచ్‌ మీద అయినా ప్రతి రోజూ 100 రన్స్‌ కొట్టలేం. జీవితం కూడా అంతే. నాకు సంబంధించి జీవితంలో ఏవీ కష్టాలు కావు. అదొక జర్నీ. బ్యూటిఫుల్‌ జర్నీ. అంతే.

దైవ ప్రార్థన అనేది... ఆటలో నైతిక బలం ఇస్తుందా?
తప్పక ఇస్తుంది.  ఆటలో అడుగు పెడుతున్నప్పుడల్లా దేవుడు ఎప్పుడూ నీకు తోడున్నట్టు భావించుకోవాలి. ఎందుకంటే క్రికెట్‌లో ఒక్క బాల్‌ చాలు. ఆ మ్యాచ్‌ని మన నుంచి దూరం చేయడానికి. 

ఉపవాసాలూ... వంటివి...
దేవుడ్ని నమ్ముతాను. అయితే 24 గంటల పాటూ అది చేయకు, ఇది చేయకు అని చెప్పే ఛాందస ధోరణుల్ని నమ్మను. ఒకసారి నా సోదరుడితో ఈ రోజు నాన్‌వెజ్‌ తినకూడదురా అంది మా అమ్మ. దానికి మా వాడు ఎందుకు? అని ప్రశ్నించాడు. అంటే... ఇది దేవుడి రోజు అంది. అదేమిటి? అయితే మిగిలిన రోజులు దేవుడివి కావా? అని ప్రశ్నించాడు. మరి నిజంగా అయితే ప్రతి రోజూ దేవుడిదే కదా. 
– ఎస్‌.సత్యబాబు