అది చూసి మారిపోయా!
కనువిప్పు
డిగ్రీ మొదటి సంవత్సరంలో ఉన్నప్పుడు స్నేహితుల పుణ్యమా అని నాకు మందు తాగడం అలవాటైంది. మొదట్లో అదోరకంగా అనిపించేది. ‘‘ఛీ...ఎలా తాగుతారు?’’ అనుకునేవాడిని. ఎవరైనా పార్టీకి ఆహ్వానించినా తిట్టి తిరస్కరించేవాడిని. అయితే కొన్నిసార్లు మాత్రం తప్పేది కాదు.
అలా నేను ‘మద్యం’ అనే ఊబిలోకి నాకు తెలియకుండానే కూరుకుపోయాను. విషయం మా ఇంట్లో వాళ్లకి తెలిసి చాలా బాధ పడిపోయారు. చాలాసార్లు కౌన్సెలింగ్ కూడా చేశారు. ‘‘ఇక ముందు తాగితే అడగండి’’ అని ప్రామిస్ చేసేవాడిని.కానీ వారం తిరిగేలోపే...మళ్లీ స్నేహితులతో కలిసి మందు కొట్టేవాడిని.
ఇంట్లో గొడవలు పెరిగాయి. చదువు మీద శ్రద్ధ తగ్గింది.
మా ఇంట్లో వాళ్లు నా మీద ఆశలు వదులుకున్నారు.
‘‘మా వాడు ఎందుకూ పనికిరాడు’’ అని అందరితో చెప్పేవాళ్లు.
ఒకసారి మందు మానేసే ప్రయత్నం చేశానుగానీ నా వల్ల కాలేదు.
ఒకరోజు హోటల్లో టీ తాగుదామని వెళుతున్నాను. ఒకచోట ఒక తాగుబోతు బాగా తాగి పడిపోయి ఉన్నాడు. ఒంటి మీద బట్టలు లేవు. అందరూ అసహ్యించుకుంటున్నారు. తిడుతున్నారు. కొందరు అతని మీద చిన్న చిన్న రాళ్లు వేస్తున్నారు. అతను మాత్రం చలించడం లేదు.
‘‘రేపు...నా పరిస్థితి కూడా ఇంతేనా?’’ అనే ప్రశ్న నా మనసులోకి బాణంలా దూసుకువచ్చింది. నిజానికి ఆరోజు నేను ఒక పార్టీకి హాజరు కావాలి. మీరు నమ్ముతారో లేదో ఆరోజే కాదు ఏ రోజూ మందు తాగలేదు!
- డి.యస్, కాకినాడ